olej na płótnie, format: 40 cm x 50 cm, 2024 r.
Więcej informacji...
Ukryj więcej informacji
Beata Wrzesińska w swoim obrazie pt. „Ostatnia gęś” wprowadza widza w świat pełen symboli i delikatnej metaforyki. Charakterystyczny dla artystki sposób narracji wizualnej buduje specyficzny nastrój, w którym każda figura i przedmiot mogą opowiadać osobną historię.
Na obrazie widzimy postać kobiety trzymającej w ramionach białą gęś. Kobieta ma wydłużoną sylwetkę, smukłą szyję i lekko melancholijny wyraz twarzy, co nadaje jej postaci eteryczności. Jej ubiór, zdobiony wzorem rombów, przypomina harlekinowy strój, przywołując na myśl teatralny świat pełen emocji i ukrytych znaczeń. Na głowie kobiety znajduje się kolorowa czapka, co podkreśla baśniowy charakter kompozycji. Tło obrazu utrzymane jest w ciepłej palecie kolorów z dominacją zieleni i żółci, co tworzy atmosferę spokoju, ale i odrobiny nostalgii.
Gęś, jako symbol, może odwoływać się do idei czystości, troski, a także przywiązania do tradycji. Tytuł obrazu, „Ostatnia gęś”, sugeruje pewną ostateczność, być może refleksję nad przemijaniem lub utratą. Kompozycja i wyrazista stylizacja postaci wskazują na to, że artystka dąży nie tylko do estetycznego efektu, ale także do wywołania głębszych przemyśleń u odbiorcy.
Malarstwo Beaty Wrzesińskiej cechuje się umiejętnością budowania wielowarstwowych narracji za pomocą symbolicznych detali i nastrojowego koloru. „Ostatnia gęś” jest doskonałym przykładem tej artystycznej wrażliwości, zapraszającym do odkrywania ukrytych znaczeń i emocji.